Στις 10 Ιουνίου του 1944 επί τρεις μέρες οι Γερμανοί έσφαζαν τους κατοίκους στο Δίστομο επειδή θεωρήθηκε ότι βοηθούσαν τους αντάρτες.
Γράφει ο Σουηδός Στούρε Λιννέρ , ο επί κεφαλής του διεθνούς Ερυθρού Σταυρού στην Αθήνα, στο βιβλίο του « Η Οδύσσειά μου »: Σε κάθε δέντρο, κατά μήκος του δρόμου και για εκατοντάδες μέτρα κρέμονταν ανθρώπινα σώματα σταθεροποιημένα με ξιφολόγχες, κάποια ήταν ακόμη ζωντανά .
Αυτοί είναι οι Γερμανοί, που παρά τα χαμόγελα και τις δηλώσεις περί ειρήνης στις φιέστες για την επέτειο στη Νορμανδία, δεν επιδιώκουν παρά να ορίζουν και πάλι τα πράγματα στην Ευρώπη με πρώτο θύμα τους την Ελλάδα, επιβάλλοντας οικονομική κατοχή και ασκώντας αφόρητη ψυχολογική πίεση στους Έλληνες.
Η ιστορία διδάσκει, αρκεί να μην ξεχνάμε.
